رمضان

                              بسم الله الرحمن الرحیم

 

ای ماه دلاوران صائم رمضان                       ای شهرستادگان قائم رمضان

چون جام اجابتی به دستان عاشقان               هستی زحق به جمله خلایق توارمغان

مهمان خان تو،همه محجوروعارفند                 دل دادگان دل آرام و صالحان

باتشنگی تو،همه سیراب می شوند                 سرچشمه ای برای مریدان وسالکان

بارویت هلال توپرواز می کنند                      بروسعت وجود خداوند بیکران

چاووش رحمت سحری راچوبشنوند                برجان خودبه لرزه بیفتندغافلان

دررود جاری تو،چوخودشستشوکنند                   گردند درضیافت جانانه میهمان

اینک سپیده دم به تماشا نشسته است                  دل دادگی مراد ومریدان همزبان

آندم که بانگ نیایش رسد به گوش                 رحمت فروبریزد، چوباران زآسمان

نیکوانیس عاشقی ودلبری تویی                   با درک لحظه های توپروازمی توان

اهل زمین بدون تومغروروخودپسند                 وقتی تومیرسی همه گردند مهربان

ازجهل ماست که دیده به روی توبسته ایم       ابواب لطف حق توگشایی به جاهلان

نوم وصلاه وذکرودعادرتوجملگی                 تفسیرلطف حق به خلایق به واژگان

غفران عام درتودهد خالق جهان                     عفوالعموم صادره ازحق به بندگان

ضرب عطش به چهره صائم زدیرباز               پیوندعشق حسین است وصائمان

خوش نغمه ایست، شنیدن زنای جان                نجوای عاشقی به شبانگه زعارفان

ازشهدجاودانه ات همه سیراب می شوند             آخرامیرعاطفه اینجا ست باغبان

توفیق یارما ست چودرفطرپا نهیم                    بانیک سیرتان وبه همراه طاهران

 

                                                         الاحقر لطف الله قدیری

                                                          رمضان 1434  ه ق